Piet: Dawns Y Gelf yn Dodd i Fyw fel Ieithoedd Rhaglennu

Heddiw, rydym yn byw mewn cyfnod lle mae celf a thechnoleg yn cydblethu mewn ffyrdd na wnaed erioed o’r blaen, gan arwain at greu prosesau a dulliau arloesol. Un o’r enghreifftiau mwyaf diddorol o’r partneriaeth hon yw iaith raglennu Piet, a ysbrydolwyd gan weithiau celfyddydol haniaethol Piet Mondrian. Mae Piet yn herio’r normau confensiynol o ysgrifennu cod drwy ddefnyddio delweddau lliwgar sy’n edrych fel paentiadau haniaethol.

Yn draddodiadol, mae codau rhaglennu wedi cael eu hystyried fel testunau syml a swyddogaethol heb lawer o ystyriaeth ar gyfer eu hymddangosiad gweledol. Fodd bynnag, mae Piet yn troi/flipio’r syniad hwn ar ei ben drwy ei gwneud yn ofynnol i raglenwyr greu ‘paentiadau’ sy’n gweithredu fel rhaglenni cyfrifiadurol. Mae hyn nid yn unig yn newid y ffordd rydym yn meddwl am god, ond hefyd sut rydym yn ei ddehongli a’i ddeall.

Er gwaethaf yr arloesedd a’r ynfydrwydd amlwg, mae Piet wedi dod yn destun trafodaethau ynglŷn ag effeithiolrwydd ieithoedd rhaglennu esoterig. Tra bod rhai yn canmol y posibiliadau creadigol a ddaw gyda galluogi gweithiau celf i weithredu fel cod, mae eraill yn amau ymarferoldeb a hygyrchedd y fath iaith mewn sefyllfaoedd cyfrifiadurol go iawn.

Mae enghraifft ryfeddol o effaith Piet i’w gweld pan gododd pietist ar hap ei lun o oriel a sylweddoli ei fod yn weithredol fel rhaglen Piet. Mae’r digwyddiad hwn, lle mae paentiad wedi’i drosi’n raglen gyfrifiadurol weithredol heb fwriad gwreiddiol i fod felly, yn herio ein dealltwriaeth o’r hyn y gall celf ei gyflawni a sut y gall rhyngweithio â thechnoleg.

Ymhellach, mae’r defnydd o liw a threfniant geometrig yn Piet yn gwneud codio i fod braint weledol yn ogystal â swyddogaeth dechnegol. Mae hyn yn parhau i ymestyn ffiniau’r hyn sy’n bosibl yn y byd rhaglennu ac yn gyrru trafodaethau ar sut y gallai iaith effeithio ar ein dehongliad o feddalwedd.

Yn ogystal â’r ‘harddwch’ ymarferol a gweledol, mae cymunedau rhaglennu wedi datblygu amrywiaeth o offer a pheiriannau i gefnogi ac ehangu defnydd Piet, gan gynnwys compileri a dehonglwyr sy’n caniatáu datblygwyr i archwilio a chreu cymwysiadau Piet mewn ffordd mwy hygyrch a hyblyg.

Er bod Piet yn parhau i fod yn destun dadl, ei allu i ysbrydoli creadigrwydd a chwilfrydedd yn y byd rhaglennu yw’r enghraifft fwyaf pwerus o sut y gall syniadau arloesol drawsnewid nid yn unig sut rydym yn gweld cod, ond hefyd y rhyngweithio dyfnach rhwng celf a gwyddoniaeth gyfrifiaduron. Wrth i dechnoleg a chelf barhau i integreiddio, efallai y byddwn yn dyst i iaithau rhaglennu mwy rhyfeddol a heriol yn y dyfodol.